ΤΡΥΓΟΣ ΣΤΑ ΕΛΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΠΕΔΙΝΑ

Πριν μερικές μέρες έγινε και ο δεύτερος τρύγος στα έλατα, ολοκληρώνοντας  έτσι την φετινή σεζόν. Στην αρχή ξεκίνησε καταπληκτικά, για ακολουθήσουν συνεχείς βροχές, κρύο και μια μικρή χιονόπτωση. Για να πούμε την αλήθεια και οι ποιο έμπειροι "κατέθεσαν τα πτυχία τους" μη γνωρίζοντας τι να κάνουν. Άλλοι κουβαλούσαν από τον κάμπο στα βουνά, άλλοι από τα  βουνά στον κάμπο και γενικά επικρατούσε ένα πρωτόγνωρο για μένα αλαλούμ.
Μη έχοντας άλλη επιλογή και ακολουθώντας το ένστικτό μου άφησα τα μελίσσια μου, στην ησυχία τους ελπίζοντας να στρώσει ο καιρός.
Μπαίνοντας ο Ιούνιος έγινε εν μέρη το θαύμα και ανέβηκε λίγο η θερμοκρασία ενώ οι βροχές περιορίστηκαν σε απογευματινά "ντους".
Μετά τα μέσα Ιουνίου έκανα τον πρώτο τρύγο ο οποίος ήταν απογοητευτικός.  Ενώ τα μελίσσια είχαν βάλει πολλά μέλια, μόνο λίγα μελίσσια τα είχαν σφραγίσει. 'Έτσι  περιορίστηκα στον μερικό τρύγο σχεδόν των μισών μελισσιών και ήλπιζα να δουλέψουν λίγο ακόμη το έλατο μακριά από καμμιά απότομη άνοδο θερμοκρασίας για να σφραγίσουν όλα τα μέλια.
 Τα χόρτα ήταν σε εξαιρετική άνθιση  λόγω των πολλών βροχών και τροφοδοτούσαν τα μελίσσια με άφθονη γύρη, κρατώντας τα  έτσι σε άριστη κατάσταση.
Οι μέρες περνούσαν βασανιστικά αργά και οι πληροφορίες έρχονταν  συγκεχυμένες. Περί την 07 Ιουλίου έγινε το εγχείρημα του τρύγου. Από το πρώτο μελίσσι οι ενδείξεις ήταν πολύ καλές.

Πράγματι είχαν σφραγίσει  τα μέλια που είχαν μέσα, αυτά που είχαν τρυγηθεί είχαν γεμίσει ξανά όλα τα πλαίσια με μέλι ενώ μερικά είχαν μπλοκάρει την βασίλισσα σε 5-6 πλαίσια γόνου. Όλα τα μελίσσια ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και συνέχιζαν να δουλεύουν χωρίς να μας ενοχλήσουν καθόλου στον τρύγο μας.Τελειώσαμε αργά το απόγευμα και μας πήρε η νύχτα για να επιστρέψουμε στην βάση μας αφού κινούμασταν με μικρή ταχύτητα καθώς είχαμε φορτώσει το αυτοκίνητο πολύ πάνω του κανονικού.
Την επόμενη μέρα στο εργαστήριο το νέο απόκτημα ανέλαβε δράση για να μας βγάλει την σοδειά.

 Η νέα αυτόματη 10αρα μηχανή μελιτοεξαγωγέα, που αγόρασα από το κατάστημα μελισσοκομικών Ειρήνης Κολοβού, μετά την κατάλληλη ρύθμιση από το φίλο Διονύση, πέταξε "φωτιές".

Μετά τον προγραμματισμό της, την χειρίζεται άριστα  οποιοσδήποτε χωρίς να έχει καμιά μελισσοκομική γνώση.

Είναι εξ ολοκλήρου ανοξείδωτη, Ελληνικής  κατασκευής από τα μελισσοκομικά Ευαγγελόπουλος Apitec. 

Έτσι και φέτος γέμισαν οι δεξαμενές ηρεμίας, με άριστο προϊόν αναμένοντας  το να καθαρίσει για να βγει στην αγορά (μήπως και καλύψουμε κανένα χαράτσι).
Τέλος τα μελίσσια μεταφέρθηκαν στο κάμπο για συνέχεια στα ανθόμελα.

Τμήματα του μελισσοκομείου στον κάμπο. 

Οι κυψέλες τοποθετούνται σε τετράδες, επειδή ο χώρος είναι επίπεδος χωρίς κανένα σημάδι, με τις εισόδου προς διαφορετικές κατεύθυνσης (τέσσερα σημεία του ορίζοντα) και απόσταση ανά τετράδα περίπου 4-5 μέτρα. Επίσης οι κυψέλες βάφονται με διαφορετικά χρώματα και σχέδια για να περιορίσουμε στο ελάχιστο την παραπλάνηση  

Επιστρέφοντας όμως από τα ορεινά,  όπως και πέρυσι ο ίδιος επαγγελματίας μελισσοκόμος από την Ναύπακτο,   στον ίδιο τόπο με την αποχώρησή του άφησε τα σημάδια του και πάλι.
 Διακωμωδώντας τον κύριο αυτόν θα τον ονομάσω"κοντορεβυθούλη" . Είναι άξιος την περηφρόνησης και της χλεύης  όλων μας, χωρίς κανένα άλλο σχόλιο.

Χαρτιά από σακιά ζάχαρης

Καλό καλοκαίρι σε όλους !!!