ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟΣ ΤΡΥΓΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΕ ΝΕΕΣ ΑΝΘΟΦΟΡΙΕΣ

 Αρχές προηγούμενης εβδομάδας ολοκλήρωσα τον τρύγο στον κάμπο, χωρίς κάτι αξιόλογο. Του εναντίου τα ανοιξιάτικα μέλια ήταν ελάχιστα (σφραγισμένα) αλλά τα μελισσάκια τουλάχιστον ήταν χωράτα με αρκετά μέλια περίσσευμα. Έτσι αρκέστηκα στα λίγα και τα προετοίμασα για μεταφορά σε νέες ανθοφορίες.Ο λόγος που καθυστέρησα την ανάρτηση ήταν ότι ξέχασα την φωτογραφική μου μηχανή και δεν ήθελα μα σας στερήσω τις φωτογραφίες.

                                     Οι ανοιξιάτικες παραφυάδες σε βιολογικό περιβόλι πορτοκαλιών

 Οι ανοιξιάτικες παραφυάδες μετά από πολύ περιποίηση δυνάμωσαν και μερικές  έγιναν αρκετά καλές  ακόμα και για μεταφορά  στα έλατα , ενώ οι υπόλοιπες μεταφέρθηκαν στις καστανιές του Αρακύνθου. Η εν λόγω μεταφορά και τοποθέτηση έγινε μέρα γιατί βοήθησε μια βροχούλα που τα μάζεψε νωρίς.

Οι ανοιξιάτικες παραφυάδες στο δάσος του Αρακύνθου.

Οι καστανιές δε, είναι σχεδόν έτοιμες να δώσουν το θαυματουργό του νέκταρ και την υπέροχη γύρη τους που θα "αναστήσουν" τα μικρά μελισσάκια.

Οι καστανιές έτοιμες να ανθίσουν

Τα υπόλοιπα παραγωγικά (Τετάρτη 16/05) με την βοήθεια και δεύτερου φορτηγού μεταφέρθηκαν στα έλατα της ορεινής Ναυπακτίας, τα οποία ξεκίνησαν στα χαμηλώματα να δίνουν. Την επόμενη το πρωί μετά από λίγο ύπνο στο σπίτι απολαύσαμε με τον κουνιάδο μου το καφεδάκι μας μέσα στην υπέροχη φύση.

Η θέα από την αυλή του σπιτιού

                                                     Η θέα από την μπροστινή βεράντα του σπιτιού

Το καφεδάκι, διαδέχτηκε το τσιπουράκι, που ήταν αναγκαίο λόγω ψύχους και επειδή είχαν γίνει και οι απαραίτητες προμήθειες γρήγορα ανάψαμε την φωτιά για να ετοιμάσουμε και το κατάλληλο μεζεδάκι.

Ο Μίμμης προετοιμάζοντας την ψησταριά.

Ο καιρός όμως είχε άλλες προθέσεις και γρήγορα μας τα χάλασε με μία κατακλυσμιαία βροχή,

αυτό όμως δεν μας πτόησε  απλά μας άλλαξε τα σχέδια και μεταφέραμε την ψησταριά στην βεράντα μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία του ψησίματος. 

Στην συνέχεια η καλοψημένη προβατίνα αναλώθηκε μετά βουλιμίας, παρέα με τα μαστόρια παρακείμενης οικοδομής συνοδευόμενη από το υπέροχο τσίπουρο του Διονύση.

Στα όρθια και χωρίς περιττές πολυτέλειες, το μεσημεριανό μας  ήταν από τα ωραιότερα  που έχω αναλώσει.

Η επιστροφή όμως μας επιφύλασσε μια έκπληξη, αφού τα Βαρδούσια  ήταν κάτασπρα από φρέσκο χιόνι. 

Ελπίζω μόνο η συνέχεια να είναι καλή.