Την Τρίτη 27/07/2010 και περί ώρα 10:00 πήγαινα με έναν συνεργάτη στα μελίσσια που διατηρώ στον κάμπο του Ευηνοχωρίου και σε απόσταση 1 χιλ. περίπου από αυτά είδα ένα τρακτέρ (FIAT-χρώματος κεραμιδή, με καμπίνα) να ραντίζει φρεσκοανθισμένο βαμβάκι (δυστυχώς δεν είχα την φωτογραφική μηχανή μαζί μου). Επειδή δεν είχα χρόνο & βιαζόμουν πολύ, δεν του μίλησα. Μετά πάροδο 1 ώρας περίπου και ενώ επέστρεφα, κοίταξα για το τρακτέρ αλλά είχε αποχωρήσει. Συνεχίζοντας την πορεία μου συνάντησα το προαναφερόμενο όχημα, το πλεύρισα & του έκανα σήμα να σταματήσει. Τότε διαπίστωσα ότι πρόκειται για συγγενικό μου πρόσωπο. Αφού τον χαιρέτησα (τα τυπικά ), τον ρώτησα αν ήταν αυτός που ράντιζε στο συγκεκριμένο χωράφι. Η απάντηση ήταν θετική και έτσι μπήκα στον πειρασμό να τον ενημερώσω για το κακό που προξένησε με την πράξη του. Με λύπη μου διαπίστωσα ότι ήταν τελείως ανημέρωτος, γιατί κανένας επιστήμονας γεωπόνος δεν φρόντισε να τον ενημερώσει, για τα φάρμακα που χρησιμοποιεί και τι επιπτώσεις που έχουν στη φύση. Η λύπη μου γρήγορα μετατράπηκε σε θλίψη, διότι το εν λόγο άτομο όχι μόνο ήταν ανημέρωτο, αλλά και δεν ήθελε να ενημερωθεί.
Έτσι μη έχοντας άλλη επιλογή κούνησα το κεφάλι μου και αποχώρησα ελπίζοντας να τον βρω στο σπίτι του κάποια στιγμή και να συζητήσουμε. Τότε είδα να διαγράφεται στα χείλη του ένα χαμόγελο ικανοποίησης ότι με κατατρόπωσε του στυλ "δεν πανα΄ λες ότι θέλεις, εγώ θα ραντίζω όποτε & όσο γουστάρω" .
Δεν σας κρύβω ότι ένιωσα φοβερή απογοήτευση, διότι ο Κωστής είναι νέο άτομο και πίστευα ότι θα βρω κατανόηση. Συνέχισα τον δρόμο μου, αλλά όλα αυτά στροβίλιζαν στο μυαλό μου, όταν όμως έφερα την εικόνα του στο νου μου διαπίστωσα δεν έφερε κανένα προστατευτικό μέτρο . Έτσι η απογοήτευσή μου μεγάλωσε ποιο πολύ, διότι το συγκεκριμένο άτομο δεν εκτιμά την ίδια του την ζωή, θα νοιαστεί για το αν πεθαίνουν οι μέλισσες από το ράντισμά του.
Η μόνη συμβουλή που μπορώ να δώσω σ΄ αυτούς που ραντίζουν κατ΄ επάγγελμα ή όχι, ως μη ειδικός βέβαια, είναι " να κοιτάξουν την γειτονιά τους για να δουν πόσα παλικάρια έχουν χαθεί και πόσα αργοπεθαίνουν " . Μάγκες με τα φυτοφάρμακα δεν υπάρχουν.
Όσο για σένα Κωστή όταν πας στο σπίτι με το καλό, κοίταξε την μερικών μηνών κόρη σου στα μάτια και θα λάβεις τις απαντήσεις που σου πρέπουν .
Το πρόβλημα ξεκινάει από τους γεωπόνους, που δεν τους ενδιαφέρει να ενημερώσουν τους αγρότες, γιατί έχουν μόνο στο μυαλό τους πως θα πουλήσουν περισσότερα φάρμακα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν πολλά όπλα για να πιστή αυτός ο αγρότης.
Ένα σημαντικό όπλο είναι ότι έκανε μεγάλο κακό στο ίδιο του το βαμβάκι, ενδεχομένως να του προκαλέσει εγκαύματα στα φύλλα με ράντισμα την ήμερα.
Τα ραντίσματα πρέπει να γίνονται τις δροσερές ώρες, της ημέρας που τα στομάτια των φυτών είναι ανοικτά.
Φυσικά αν υπήρχε και η απειλή ότι μπορεί να φάει και κανένα πρόστιμο όλα θα ήταν και ποιο εύκολα.